บทที่ 117 บทส่งท้าย แค่มีเรา (70%)

“ช่วงนี้ไอ้หวงจะไปไหนได้ นอกจากตามก้นเมียต้อยๆ และทำตัวเหมือนติดสัด หลงเมียจัดจนคล้ายคนเสพกัญชาเกินขนาด” หลังจากปรเมศเอ่ยจบ เสียงหัวเราะครืนก็ดังขึ้น

ไม่นานวาโยก็หันไปมองสามีของคนที่เปรียบเสมือนพี่สาวอย่างปิยฉัตร แล้วเอ่ยออกมา

“พี่หวงดีที่ไม่ไป แต่เฮียจอมแย่ว่ะ”

“เอ้า! ไอ้น้องเวรนี่! เดี๋ยว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ